Podstawową funkcją znaków towarowych jest zagwarantowanie konsumentowi czy końcowemu odbiorcy, że towar lub usługa oznaczone danym znakiem towarowym pochodzą z określonego przedsiębiorstwa, umożliwiając mu – bez ryzyka wprowadzenia w błąd – odróżnienie tego towaru lub usługi od towarów i usług pochodzących z innych przedsiębiorstw. Te podstawowe założenie prawa znaków towarowych zdaje się sugerować, że jedynymi podmiotami uprawnionymi do rejestracji znaków towarowych są przedsiębiorstwa – podmioty, które kierując się motywami natury ekonomicznej, dążą do zdobycia jak największego udziału w rynku. Takie podejście nie byłoby jednak prawidłowe. Zarówno bowiem w świetle prawa unijnego, jak i polskiego katalog podmiotów uprawnionych do uzyskania prawa ochronnego jest znacznie szerszy i zróżnicowany. Dość pokaźną grupę znaków towarowych posiadają gminy (około 350). Znajdziemy wśród nich chociażby takie:           

                              Uprawniony: Gmina Opole, R.267622

Również ministerstwa rejestrują na swoją rzecz znaki towarowe:

                                Uprawniony: Ministerstwo Zdrowia, R.327620

       Uprawniony: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, R.336250

Należy napomknąć, że także urzędy posiadają swoje znaki towarowe:

             Uprawniony: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, R.330354

                          Uprawniony: Urząd Dozoru Technicznego, R.348124

Jak wynika z tego krótkiego przeglądu nie tylko przedsiębiorcy chcą się odróżnić na rynku. Również organy administracji publicznej dążąc do budowania swojego wizerunku korzystają z możliwości jakie oferuje prawo znaków towarowych.

W odniesieniu do nich pojawia się jednak pytanie jakie właściwie funkcje pełni ich znak towarowy?

W przypadku gmin, które konkurują ze sobą chociażby o inwestorów, czy też o mieszkańców, zastosowanie znaku towarowego wydaje się znajdować uzasadnienie – chodzi właśnie o tworzenie pozytywnego wizerunku i kojarzenie go z określonym podmiotem. W przypadku jednak organów takich jak np. Urząd Patentowy RP pojawia się kwestia rzeczywistego używania znaku towarowego – przecież podmiot ten w wielu aspektach swojej działalności w żaden sposób nie konkuruje z innymi podmiotami, gdyż posiada monopol na określone działania. Jakie jest zatem sens korzystania z instytucji prawnej znaków towarowych, która ze swojej istoty zakłada konkurencję na rynku?

Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa  oraz ma charakter wyłącznie  informacyjny. Stanowi  wyraz poglądów jego  autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.K. i autor wpisu nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.