Jeszcze kilka lat temu mało kto poza fanami azjatyckiego designu słyszał o marce Pop Mart. Dziś jej flagowa postać Labubu stała się międzynarodowym fenomenem: rozpoznawalnym symbolem kolekcjonerskiego rynku zabawek typu „art toys” i inspiracją dla tysięcy fanów na całym świecie. Niestety, jak to zwykle bywa za popularnością przyszły podróbki. Mnóstwo podróbek. Co mogą zrobić takie marki jak Pop Mart, gdy ich własność intelektualna staje się viralem? I co na to prawo w Chinach, w Europie i w Polsce? Gdy IP staje się viralem, historia sukcesu Za postacią Labubu stoi Kasing Lung, uznany artysta i twórca wizualny, którego charakterystyczny styl łączy […]
#IP and Music: Feel the Beat of IP – Własność intelektualna a viralowe choreografie w social mediach
30 kwietnia 2025 | Dominika Wiergowska

Każdego dnia TikTok i Instagram zalewają nas viralowymi układami tanecznymi, niektóre trwają zaledwie 10 sekund, ale zdobywają setki milionów odsłon i… często przynoszą realne zyski influencerom, markom i platformom. Ale co z osobami, które te choreografie tworzą?
Czy układ taneczny można objąć ochroną prawa autorskiego?
A jeśli tak – to kto może z niego legalnie korzystać?
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochronie podlega każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
W świetle tego przepisu, choreografia może zostać uznana za utwór, o ile spełnia łącznie następujące przesłanki:
• ma indywidualny charakter (czyli cechuje ją oryginalność i twórczość),
• została ustalona, a więc wyrażona w dostrzegalnej formie – np. poprzez zapis notacyjny, rejestrację wideo lub instrukcję ruchową.
W praktyce sądowej i doktrynie przyjmuje się, że ochrona nie przysługuje samym ideom ruchowym, stylom tanecznym czy gestom, lecz konkretnym sekwencjom ruchów, które tworzą logiczną i spójną kompozycję taneczną.
Co nie podlega ochronie?
• Krótkie układy taneczne o wysokim stopniu powtarzalności,
• Kombinacje ruchów o charakterze czysto użytkowym lub technicznym (np. krok podstawowy w bachacie),
• Gesty, miny, style lub ogólna estetyka ruchu,
• Elementy folkloru i tradycyjnego dziedzictwa kulturowego (o ile nie zostały twórczo opracowane).
Większość viralowych układów tanecznych charakteryzuje się niskim stopniem skomplikowania i powszechną powtarzalnością. W związku z tym, znaczna część z nich nie spełnia ustawowego progu twórczości, co skutkuje brakiem ochrony prawnoautorskiej.
Jednakże bardziej złożone i autorskie choreografie, zwłaszcza te tworzone przez profesjonalnych choreografów i artystów scenicznych, mogą jak najbardziej zostać uznane za utwory i korzystać z ochrony na zasadach ogólnych.
