Jeszcze kilka lat temu mało kto poza fanami azjatyckiego designu słyszał o marce Pop Mart. Dziś jej flagowa postać Labubu stała się międzynarodowym fenomenem: rozpoznawalnym symbolem kolekcjonerskiego rynku zabawek typu „art toys” i inspiracją dla tysięcy fanów na całym świecie. Niestety, jak to zwykle bywa za popularnością przyszły podróbki. Mnóstwo podróbek. Co mogą zrobić takie marki jak Pop Mart, gdy ich własność intelektualna staje się viralem? I co na to prawo w Chinach, w Europie i w Polsce? Gdy IP staje się viralem, historia sukcesu Za postacią Labubu stoi Kasing Lung, uznany artysta i twórca wizualny, którego charakterystyczny styl łączy […]
Uprawniony ze znaku towarowego, czyli właściwie kto?
18 lipca 2017 | Patent_na_kreatywnosc
Podstawową funkcją znaków towarowych jest zagwarantowanie konsumentowi czy końcowemu odbiorcy, że towar lub usługa oznaczone danym znakiem towarowym pochodzą z określonego przedsiębiorstwa, umożliwiając mu – bez ryzyka wprowadzenia w błąd – odróżnienie tego towaru lub usługi od towarów i usług pochodzących z innych przedsiębiorstw. Te podstawowe założenie prawa znaków towarowych zdaje się sugerować, że jedynymi podmiotami uprawnionymi do rejestracji znaków towarowych są przedsiębiorstwa – podmioty, które kierując się motywami natury ekonomicznej, dążą do zdobycia jak największego udziału w rynku. Takie podejście nie byłoby jednak prawidłowe. Zarówno bowiem w świetle prawa unijnego, jak i polskiego katalog podmiotów uprawnionych do uzyskania prawa ochronnego jest znacznie szerszy i zróżnicowany. Dość pokaźną grupę znaków towarowych posiadają gminy (około 350). Znajdziemy wśród nich chociażby takie:
Uprawniony: Gmina Opole, R.267622
Również ministerstwa rejestrują na swoją rzecz znaki towarowe:
Uprawniony: Ministerstwo Zdrowia, R.327620
Uprawniony: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, R.336250
Należy napomknąć, że także urzędy posiadają swoje znaki towarowe:
Uprawniony: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, R.330354
Uprawniony: Urząd Dozoru Technicznego, R.348124
Jak wynika z tego krótkiego przeglądu nie tylko przedsiębiorcy chcą się odróżnić na rynku. Również organy administracji publicznej dążąc do budowania swojego wizerunku korzystają z możliwości jakie oferuje prawo znaków towarowych.
W odniesieniu do nich pojawia się jednak pytanie jakie właściwie funkcje pełni ich znak towarowy?
W przypadku gmin, które konkurują ze sobą chociażby o inwestorów, czy też o mieszkańców, zastosowanie znaku towarowego wydaje się znajdować uzasadnienie – chodzi właśnie o tworzenie pozytywnego wizerunku i kojarzenie go z określonym podmiotem. W przypadku jednak organów takich jak np. Urząd Patentowy RP pojawia się kwestia rzeczywistego używania znaku towarowego – przecież podmiot ten w wielu aspektach swojej działalności w żaden sposób nie konkuruje z innymi podmiotami, gdyż posiada monopol na określone działania. Jakie jest zatem sens korzystania z instytucji prawnej znaków towarowych, która ze swojej istoty zakłada konkurencję na rynku?
Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa oraz ma charakter wyłącznie informacyjny. Stanowi wyraz poglądów jego autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.K. i autor wpisu nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.