„Sprzeciw!” – najczęściej nadużywane słowo na sali rozpraw przez amerykańskich prawników. Dzięki wszechobecnym zagranicznym serialom „sprzeciw” szturmem wdziera się również do polskiego słownika terminologii prawniczej. Osobiście spotkałam się z sytuacją, w której doświadczony i ceniony pełnomocnik drugiej strony podczas posiedzenia sądu, pod wpływem silnych emocji i wzburzenia, krzyknął „Sprzeciw!” w momencie zadania pytania przez adwokata drugiej strony. W jego ocenie, pytanie w sposób oczywisty sugerowało odpowiedź. Niestety, sędzia będący

gospodarzem postępowania musiał upomnieć Pana Mecenasa i zwrócić mu uwagę, że niestety, ale nie jest to postępowanie toczące się w amerykańskim porządku prawnym ani nie jesteśmy bohaterami serialu „Prawo Agaty”. W polskim prawie sprzeciw może odnosić się jedynie do pisma procesowego składanego w odpowiedzi na nakaz zapłaty wydany w postępowania upominawczym, wyroku zaocznego, wyroku nakazowego w postępowaniu karnym i stosunkowo od niedawna w postępowaniu przed Urzędem Patentowym RP wobec zgłoszenia kolizyjnego znaku towarowego. Należy podkreślić, że sprzeciw nie jest dopuszczalny jako reakcja na niezgodne z procedurą zachowanie drugiej strony podczas posiedzenia sądu.

Jak już wspomniałam, instytucja sprzeciwu przed Urzędem Patentowym RP funkcjonuje stosunkowo od niedawna. Została wprowadzona w wyniku nowelizacji przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej[1] stanowiącej niejako rewolucje w podejściu Urzędu do znaków towarowych. Dotychczasową procedurę badawczą zastąpiono, bowiem, systemem sprzeciwowym.

Co to oznacza w praktyce?

Obecnie, Urząd Patentowy RP bada czy zgłoszone znaki pozostają w kolizji ze znakami wcześniejszymi jedynie na sprzeciw podmiotu uprawnionego.

Kiedy znaki pozostają ze sobą w kolizji?

Ujmując rozbudowane definicje ustawowe w krótkich, żołnierskich słowach – znaki towarowe pozostają ze sobą w kolizji, gdy są:

1. identyczne oraz przeznaczone dla identycznych towarów; lub

2. podobne, służą do oznaczania podobnych towarów i zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd.

Czy to są jedyne przypadki, w któych możemy złożyć sprzeciw?

Nie. Podstawę sprzeciwu może stanowić również naruszenie praw osobistych i majątkowych osób trzecich przez późniejszy znak towarowy.

Kto jest uprawnionym do złożenia sprzeciwu?

Sprzeciw może zostać wniesiony przez:

1. uprawnionego do wcześniejszego znaku towarowego;

2. uprawnionego z wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego.

Jakie są strony postępowania?

Stronami postępowania sprzeciwowego są zgłaszający i wnoszący sprzeciw. Zgłaszającym jest podmiot, który złożył podanie o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. Z kolei wnoszącym sprzeciw, jak już zostało wspomniane, jest uprawniony do wcześniejszego znaku towarowego lub uprawniony z wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego.

Czy sprzeciw może złożyć licencjobiorca?

Zagadnienie budzi poważne wątpliwości doktryny. Większość argumentów przemawia jednak za pozbawieniem licencjobiorców prawa wnoszenia sprzeciwów. Ustawodawca, bowiem, nie zdecydował się na wymienienie licencjobiorców w katalogu podmiotów upoważnionych do wniesienia sprzeciwu.

W jakim terminie możemy zgłosić sprzeciw?

Sprzeciw może zostać złożony przez uprawnionego do wcześniejszego znaku towarowego (wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego) w terminie 3 miesięcy od daty ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego w „Biuletynie Urzędu Patentowego”. Wspominane biuletyny są publikowane co tydzień, jedynie w wersji elektronicznej (znajdziesz je TUTAJ). Zgłoszenie sprzeciwu następuje jeszcze na etapie postępowania zgłoszeniowego znaku późniejszego.

Czy termin na złożenie sprzeciwu podlega przywróceniu?

Niestety nie.

Termin na złożenie sprzeciwu już minął, co teraz?

W przypadku przeoczenia terminu na zgłoszenie sprzeciwu pozostaje jedynie możliwość złożenia wniosku o unieważnienie znaku towarowego.

Czy sprzeciw podlega opłacie?

Tak. Opłata od wniesienia sprzeciwu wynosi 600 zł.

Co w sytuacji, gdy zostanie wniesionych klika sprzeciwów?

W świetle ustawy, w przypadku wniesienia kilku sprzeciwów powinny być one rozpatrywane w kolejności ich wniesienia.

Co powinien zawierać sprzeciw?

Sprzeciw powinien zawierać:

1. oznaczenie stron – zgłaszającego i wnoszącego sprzeciw;

2. wskazanie podstawy faktycznej i prawnej wraz z uzasadnieniem;

3. określenie zakresu sprzeciwu, to znaczy wskazanie towarów lub usług, które są objęte sprzeciwem;

4. podpis wnoszącego sprzeciw.

W jaki sposób Urząd Patentowy może rozpatrzeć wniesiony sprzeciw?

Urząd Patentowy RP po wniesieniu sprzeciwu wydaje decyzję o oddaleniu sprzeciwu lub uznania go za zasadny w całości lub w części.

Czy decyzja wydana przez Urząd Patentowy podlega zaskarżeniu?

Od decyzji Urzędu Patentowego RP wydanej po rozpatrzeniu sprzeciwu stronom przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygany przez kolegium orzekające do spraw spornych.

Jak zyskać pewność, że sprzeciw zostanie wniesiony we właściwym czasie oraz kolizja znaków jest na tyle znaczna, że sprzeciw zostanie rozpoznany na korzyść wnoszącego?

Odpowiedź jest prosta: rozpocznij monitoring znaków towarowych! Korzystając z usługi monitoringu zyskujesz pewność, że odpowiednio szybko zareagujesz na zgłoszenie kolizyjnego znaku towarowego, a podobieństwo pomiędzy oznaczeniami jest na tyle ważkie, że sprzeciw zostanie uznany za zasadny w całości. Więcej informacji znajdziesz TUTAJ.

To takie proste, prawda?

Liczę, że wyjaśnienie specyfiki wnoszenia sprzeciwu od zgłoszenia znaków towarowych w formie najczęściej zadawanych przez moich Klientów pytań wraz z krótkimi odpowiedziami był dla Was przystępny i dzięki niemu krzykniecie „Sprzeciw!” w odpowiednim momencie 😊.

[1] USTAWA z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej (Dz.U.2015.1615 z dnia 2015.10.14), która weszła w życie z dniem 15 kwietnia 2016 roku.

Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa  oraz ma charakter wyłącznie  informacyjny. Stanowi  wyraz poglądów jego  autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.K. i autor wpisu nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.